z tym trzymam z Toba mocno.
reszta co napisales, to belkot.
idac tym tropem, chcialbym zostac krytykiem fotografii. do konca zycia mialbym fuche, gdyby moje recenzje tak szukaly sensu, radosci i tesci, jak ty to robisz. a pewnie bym i kilka procent wszystkich prac zaslugujacych na pamiec i uwielbienie nie ocenil.
Dziecko wolne jak (chyba) zaden z nas, w przestrzenii zdajacej sie wybiegac daleko poza kadr, cieszace sie czyms tak nieuchwytnym, o czym my powoli zapominamy (bestroska).
gratulacje.
a psik.
zdrowo krytykuje twoj sposob pojmowania tresci fotografii. To podejscie jest infantylne i o zgrozo, piszac swoje bububu wciagasz w to NAS. taka generalizacja jest nie do przyjecia w krytyce. uwazasz, ze to dziecko jest bardziej wolne ode NAS, bo sie bawi? Za MY zapominamy o tym, czym jest beztroska.
BZDURA.
notabene, na jego twarzy nie ma ni kropli radosci.
jak to w grodzie Kraka mawiali: trę duppąą o tratuarrr 
