z zielonym

powrót do korzeni?
jak się tu zarejestrowałem to kamulce były Twoim motywem przewodnim...
w kategorii kamienie jesteś mistrzem...
podobaja mi sie kolory i ten prawie wyczuwalny spokój...
DOBRZE, że centralnie
pozdrawiam

p.s. IMHO do Galerii

powrót do korzeni?

To kamień panie soryan^^:D


Chyba wszystkie jego zdjęcia są tak spokojne:)
Robi wrażenie:)
Woda taką była, czy taką ją sobie wyobraziłeś, i taką pokazałeś?:)
Interesująco delikatne odbicia chmur w tafli.
Czy to było wykonywane w tak zwanej "Magicznej godzinie" po zachodzie słońca?
Pozdrawiam:)

Fajne, zielony jak z velvii nie ma sie do czego doczepic czcigodny adminie :]

bresch pisze:Chyba wszystkie jego zdjęcia są tak spokojne:)

Spokojne?
Ani to zdjęcie, ani żadne zdjęcie Incuby z tych, które miałem przyjemność oglądać, spokojne nie jest.

Zdjęcia Incuby zwykle ogląda się dwa razy. Za pierwszym razem widzimy świetną kompozycję czerpiącą z najlepszych tradycji estetycznych. Obraz pozbawiony jest elementów przypadkowych, znajdziemy tam wyłącznie te elementy, które decyzją artysty powinny się na nim znaleźć. Piękne, wystudiowane i przemyślane dziełka. Spokój, sielanka, relaks.

Ale w zdjęciach Incuby jest zawsze coś jeszcze, drugie dno, anegdota, niespodzianka, zagadka - coś czego nie widać na pierwszy rzut oka, a siła tego zdarzenia objawia nam się dopiero po czasie.

Pamiętacie obraz Petera Bruegla „Upadek Ikara”?
http://www.bibliofilur.republika.pl/album/Ikar.jpg

Tak też jest z tym zdjęciem. Pozorny spokój tej kompozycji, tę pozorną sielankę, rozdziera krwawy dramat, który toczy się pod powierzchnią wody. A oczom naszym ukazuje się tylko wierzchołek tej umęczonej walką skalnej góry, pożeranej przez zielone macki roślinnego potwora. Słyszycie jak krzyczy?

Ale to super ująłeś;)
No tak, szkoły i praktyka robią swoje:D
Może źle nazwałem... Pozornie spokojne?:D
Pod wodą rzeczywiście mogła się toczyć walka na śmierć i życie, i to nie jednego stworzenia.
Ten kamień nie krzyczy, ale chce się wyrwać z wody raczej, widać jego dalszą część pod powierzchnią wody:)
A jego zdjęcie ja oglądam więcej niż 2 razy:D
Kwestia... no wiecie:)

Pozdrawiam:)

Śmigiel pisze: Pozorny spokój tej kompozycji, tę pozorną sielankę, rozdziera krwawy dramat, który toczy się pod powierzchnią wody. A oczom naszym ukazuje się tylko wierzchołek tej umęczonej walką skalnej góry, pożeranej przez zielone macki roślinnego potwora. Słyszycie jak krzyczy?

Śmigiel, bierzesz coś?
dobrze się czyta Twoje komentarze...

bresch pisze:Ale to zajebiscie napisałeś:D

zaje***** używam na co dzień ale nigdy na forum, Tobie również polecam podjęcie takiej postawy, w sieci jest wystarczająco dużo wulgaryzmów, Cygnus za to rozdaje żółte kartki.


Śmigiel...ale mi posłodziłeś, dzięki


Fakt...pozorny spokój...statyw mi tonął, ja za aparatem w pozycji niczym z poradnika kamasutry próbuję ustawić kadr trzymający poziom, a w głowie myśl...czy przyjedzie straż miejska wlepić mi mandat za parkowanie w miejscu nie do końca dozwolonym

Hmm, ja sie tylko z leksza przyczepie, ze dla mnie ta zielen na kamieniu jest taka az za bardzo nasycona

Incuba pisze:Fakt...pozorny spokój...statyw mi tonął, ja za aparatem w pozycji niczym z poradnika kamasutry próbuję ustawić kadr trzymający poziom, a w głowie myśl...czy przyjedzie straż miejska wlepić mi mandat za parkowanie w miejscu nie do końca dozwolonym

Rżniesz własną gałąź To ja Ci tu PR robię, a Ty się tak zdradzasz...
Trzeba było napisać raczej, jak przed zdjęciami zainspirowanymi lekturą Prousta przez pół dnia siedziałeś w pozycji lotosu kontemplując otaczającą rzeczywistość.

Incuba pisze:bresch napisał:
Ale to zajebiscie napisałeś:D

zaje***** używam na co dzień ale nigdy na forum, Tobie również polecam podjęcie takiej postawy, w sieci jest wystarczająco dużo wulgaryzmów, Cygnus za to rozdaje żółte kartki.

Oooo, nie zdążyłem tego zobaczyć.
Szkoda.

Śmigiel pisze:Trzeba było napisać raczej, jak przed zdjęciami zainspirowanymi lekturą Prousta przez pół dnia siedziałeś w pozycji lotosu kontemplując otaczającą rzeczywistość.

Tylko kto ma dzisiaj czas czytać Prousta.

Arcydzieło

W sumie, to już wszystko koledzy powyżej napisali,
dlatego też pozostało mi tylko wyrazić swój zachwyt
i pogratulować........gratulować umiejętności, oka, talentu
i w sumie to już sam nie wiem czego jeszcze....

A tak w ogóle, to powiem Ci Adrianie, że nieśmiało od dawna
próbuję Cię naśladować. W sumie to pewnie pamiętasz moją
fotę w podobnej technice z "kwadratowym" kamieniem...

http://fotoarts.pl/viewtopic,p,87933.html#87933

....ale co pozostaje nadal dla mnie jedną z wielkich,
nieodgadnionych zagadek,
to kolorystyka Twoich zdjęć.....jak Ty to robisz

Pozdrawiam.

Aleście się rozpisali... miło się czyta

Tyle ględzenia, a Adrian po prostu rozwinął technikę - wcześniej nosił ze sobą kamienie, rozrzucał po polach, wodach (trochę to prymitywne było)... teraz wypompował nieco wody z jeziora - ot, co...

... i możemy oglądać świetną fotkę.

Tomi,
ubawiłem się przednie czytając Twojego posta
A samo zdjęcie ciekawe, aczkolwiek mi nie pasuje ten centralny kadr.
Ale mogę się nie znać

Swietne jest to zdjęcie, już 15 raz do niego wracam

Naprawdę wspaniałe zdjęcie. Jak oglądam takie arcydzieła to zawsze zastanawiam się jak dojechać w takie piękne miejsca żeby zobaczyć to na własne oczy